عسل یا شهد غلیظ شده به وسیله زنبور، غنی از ویتامینها و املاح است که خداوند جهت سلامتی انسانها در اختیار آنان قرار داده است. این ماده حیاتی ویروسها و باکتریها را از بین می برد و موجب نیروزایی و سلامت بدن می شود. عسل ها با هم متفاوت بوده و از لحاظ رنگ، غلظت، عطر و طعم با یکدیگر فرق دارند که به نوع گیاه و تنوع آن بستگی دارد و برخلاف تصور عامه این عوامل هیچ ربطی به سن زنبور ندارند.
تشخیص عسل طبیعی
با توجه به گوناگونی و تنوع گیاهی موجود در مناطق مختلف، عسلها با یکدیگر متفاوت بوده و تشخیص عسل طبیعی طبق یک دستورالعمل خاص غیر ممکن میباشد اما میتوان به چند نکته در این زمینه اشاره نمود، که عسل دارای عطر و طعم خاص می باشد و طعم شیرین آن تقریبا گلو را می سوزاند و دارای غلظتی نسبتا زیاد بوده و در دمای گرم رقیق و در دمای سرد غلیظتر می شود و از همه مهمتر اینکه عسل طبیعی به مرور زمان
مخصوصا هنگامی که در یک محیط مرطوب و یا سرد قرار گیرد و یا هنگامی که موادی به غیر از عسل به آن افزوده شود به تدریج رسوب کرده و سفت می شود، در این هنگام عسل طبیعی ظاهری شبیه روغن پیدا میکند و به رنگ کرم یا قهوه ای بسیار روشن در می آید.
در این زمان اگر مقداری از این عسل را در بین انگشتان لمس نمائید متوجه نرمی و لیزی آن می شوید که به راحتی با حرارت دست آب می شود اما اگر دارای شکر باشد زبری و تبلور آن را حس می نمایید. باید خاطر نشان کرد که رسوب کردن عسل مربوط به آنزیمی به نام دیاستاز است که زنبور عسل هنگام تغلیظ شهد گل به آن اضافه نموده است.
اهمیت دارویی عسل
عسل میتواند سلامتی بدن را برای کسانی که روزانه آنرا مصرف می نمایند تضمین نماید و غنای عسل از گلوسیدها میتواند در زمان بسیار کوتاهی تولید انرژی و نیرو نماید، به همین دلیل افرادی که نیاز به نیروزایی سریع دارند می توانند آن را به عنوان اولین ماده غذایی خود در نظر بگیرند.
عسل میتواند سلامتی بدن را برای کسانی که روزانه آنرا مصرف می نمایند تضمین نماید و غنای عسل از گلوسیدها میتواند در زمان بسیار کوتاهی تولید انرژی و نیرو نماید، به همین دلیل افرادی که نیاز به نیروزایی سریع دارند می توانند آن را به عنوان اولین ماده غذایی خود در نظر بگیرند.
عسل میتواند از ضعف و پیری زودرس جلوگیری نماید و همچنین جهت ترمیم زخمها و سوختگی ها مفید است و موجب تقویت عضلات قلب و بدن و همچنین جهت مشکلاتی چون سرگیجه، بی خوابی، گوارش، سرفه، انگل، اسپاسم، کم خونی، میگرن و زکام مصرف میشود. عسل همچنین موجب تعادل متابولیسم ،افزایش شیردهی، آرامش اعصاب، لطافت پوست و رشد اندامها می شود.
با توجه به مفید بودن عسل برای آرامش اعصاب ، میتوان با تهیه شربت عسل به صورت محلول مقداری عسل با آب ولرم و کمی لیموترش تازه به اثر معجزه آسای آن پی برد. مصرف عسل بعد از هر وعده غذا باعث کاهش اسید اضافی معده شده و برای درمان زخم معده و ورم معده مؤثر می باشد و همچنین وجود آهن و منگنز در عسل باعث هضم بهتر غذا می شود،
همچنین فروکتوز موجود در عسل اثر ضدعفونی کننده برای روده دارد و اسید فرمیک آن با تخمیر و ترشی در روده بزرگ مبارزه می کند و باعث لینت مزاج نیز می گردد و خصوصا برای رفع بیماری زخم روده بزرگ مفید می باشد.
وجود اسید گلوتامیک در عسل در مورد برخی بیماری های دستگاه عصبی موجب بهبود بیماری می شود. عسل باعث افزایش خون رسانی می شود در نتیجه مواد غذایی به بهترین نحو به مغز می رسد و موجب تقویت حافظه می گردد.
عسل همچنین به دلیل افزایش ذخیره گلیکوژن، سوخت و ساز را تشدید میکند و باعث تقویت کبد شده و در نتیجه میزان بیشتری از سموم کبد را دفع می نماید. با توجه به مُدر بودن عسل، کلیه نیز از خواص آن بهره مند می شود.
عسل و باکتریهای مفید برای بدن:
یک گروه از باکتری ها هستند که جهت سلامتی روده بسیار مفیدند از این رو آنها را باکتری های مفید می نامند. افزایش جمعیت باکتریهای خوب (و جلوگیری از رشد باکتری های زیان آور) جهت سلامتی دستگاه گوارش بسیار مفید است.
عسل میتواند بوسیله تحریک رشد و فعالیت باکتریهای مفید روده در حالی که جلوی رشد باکتریهای غیرمفید را می گیرد، باعث سلامت دستگاه گوارش شود. تحقیقات انجام شده در دانشگاه میشیگان نشان می دهد اضافه کردن عسل به مواد لبنی تخمیــرشده مثل ماست میتواند رشد، فعالیت و توانایی زیست باکتری های مفید را بهبود بخشد.
عسل به عنوان منبع آنتی اکسیدان:
دانشمندان بر این عقیده هستند که استفاده از غذاهای سرشار و غنی از آنتی اکسیدان میتواند بدن را در برابر از بین رفتن سلولها و گسترش بیماری های مزمن و سرطان مقاوم نماید. تحقیقات نشان می دهد، عسل دارای ترکیبـات زیاد، با توانایی بــالقوه آنتی اکسیــدانی می باشد.
تنوع و مقدار این ترکیبات آنتی اکسیدان تا حد زیادی به نوع گل و منطقه ای که عسل از آن تهیه شده است بستگی دارد. به صورت کلی میتوان گفت عسل های تیـره از نظر آنتی اکسیدان نسبت به عسل های رنگ روشن غنی تر می باشند.
عسل و جذب کلسیم:
اکثر افراد در سنین بالا به پوکی استخوان مبتلا می شوند. یکی از استراتژی های کلیدی کاهش پوکی استخوان استفاده از کلسیم است. نکته بسیار مهم دیگر جذب کلسیم مصرفی توسط بدن است. تحقیقات نشان میدهد عسل باعث افزایش جذب کلسیم در بدن می شود.
عسل و دیابتی ها:
در گذشته به اشخاص دیابتی توصیه می شد از قندهای ساده مثل عسل پرهیز نمایند. این گونه گمان می شد که قندهای ساده باعث بالا رفتن سریع و ناگهانی گلوکز خون و نیاز سریع به انسولین می شود. برخی نیز گمان می کردند که قندهای ساده باعث دیابت می شود،(تصوری که با تحقیقات علمی تأیید نشد)
در واقع تحقیقات نشان داد که برخی از کربوهیدرات های مرکب قند خون را بیشتر از قنــدهای سـاده افزایش می دهند. در واقع عسل، کمتر از مواد نشاسته ای مانند نان، قند خون را تغییر میدهد. در اکثر موارد مشخص شده مقدار کلی کربوهیدرات مصرف شده مهم تر از نوع کربوهیدرات مصرفی است. متخصصین معتقدند دیابتی ها می توانند مقادیر محدود و متعادلی از قندهای ساده مثل عسل را در رژیم غذایی خود بگنجانند.
قبل
بعدی